Życie w koloniach hiszpańskich - Instytut Karty Praw (2023)

Scenariusz: Mark Christensen, Assumption College

Poleganie Hiszpanii na współpracy, daninie i pracy rdzennych Amerykanów i Afrykanów drastycznie ukształtowało życie w kolonialnej Ameryce hiszpańskiej. Życie codzienne było złożonym połączeniem uległości i buntu, porządku i nieładu, bogactwa i biedy. Z jednej strony Hiszpanie polegali na rdzennych Amerykanach w zakresie siły roboczej, daniny i pomocy w zarządzaniu wieloma miastami rdzennych Amerykanów. Z drugiej strony wielu rdzennych Amerykanów zdawało sobie sprawę z korzyści płynących z przyjęcia Hiszpanów w celu utrzymania tradycyjnego stylu życia. Krótko mówiąc, współpraca służyła interesom obu stron, choć była negocjowana codziennie.

Po przybyciu do Nowego Świata Hiszpanie zbudowali swoje kolonie i miasta na lub obok ustalonych społeczności rdzennych Amerykanów, takich jak stolica Azteków Tenochtitlan , w miejscu, które później stało się miastem Meksyk . Aby ustanowić polityczną i ekonomiczną kontrolę nad swoimi nowymi koloniami, Hiszpanie utworzyli dwie „republiki”: tzwRepublika HiszpanówiRepublika Indian. Oni i ich zniewoleni Afrykanie (a nawet wolni Afrykanie) byli w pierwszej, a rdzenni Amerykanie w drugiej. Chociaż obie republiki podlegały prawu hiszpańskiemu, działały na wpół autonomicznie, a każde założone miasto miało własną radę miejską. Na przykład miasto Meksyk miało radę miejską zarówno hiszpańską, jak i indiańską.

W szczytowym okresie Tenochtitlan było jednym z największych miast na świecie, liczącym do 200 000 mieszkańców. Po podboju imperium Azteków Hiszpanie przywłaszczyli sobie to pływające miasto jako swoją stolicę. Zwróć uwagę na flagę Cesarskiej Hiszpanii w lewym górnym rogu miasta na wyspie.

Rady miejskie zarządzały codziennymi sprawami każdego miasta i jego mieszkańców w każdej republice. Rady w miastach rdzennych Amerykanów były kierowane przez oficerów rdzennych Amerykanów, często tych, którzy zajmowali już wysokie stanowiska. Na przykład władca Majów w większości wcześniej istniejących miast Majów został gubernatorem kolonialnej rady miejskiej. Rdzenni szlachcice amerykańscy w każdym mieście zajmowali inne stanowiska w samorządach lokalnych. Krótko mówiąc, ustanowienie republik, ich miast i odpowiednich rad miejskich dało rdzennym Amerykanom dużą autonomię i dało pierwotnej elicie rdzennych Amerykanów sposób na utrzymanie władzy w życiu codziennym. Hiszpanie w dużym stopniu polegali na tych rdzennych Amerykanach, nie tylko w utrzymaniu porządku w miastach, ale także w przekierowaniu ich systemów daniny w ręce Hiszpanów i pomocy w ustanowieniu katolicyzmu w ich miastach.

Jako poddani Hiszpanii rdzenni Amerykanie mieli różne codzienne obowiązki. Jako chrześcijanie mieli uczestniczyć w nabożeństwach i posyłać swoje dzieci na codzienne katechezy. Płacili także różne opłaty religijne i podatki mające na celu wspieranie Kościoła w koloniach hiszpańskich. Miejscowi księża i oficerowie Inkwizycji (rzymskokatolickiego trybunału powołanego do badania i zwalczania herezji) utrzymywali porządek duchowy i ortodoksję wśród wszystkich mieszkańców kolonii. Ponadto rdzenni Amerykanie mieli do wypełnienia kwoty pracy i daniny. Takie obowiązki dawały wiele okazji do konfrontacji i niezadowolenia, a miejscowa elita rdzennych Amerykanów rozstrzygała wiele takich sytuacji za pośrednictwem rady miejskiej. Rzeczywiście, archiwa są pełne petycji rad rdzennych Amerykanów przeciwko skorumpowanym księżom i hiszpańskim urzędnikom oraz skarg na nadmierne kwoty daniny. Jednak rada również pośredniczyła w sprawach lokalnych, w tym w sporach o ziemię, wekslach i obsadzaniu stanowisk miejskich. Wymierzał nawet kary za wykroczenia. Pod wieloma względami rady miejskie wRepublika Indianpozwolił rdzennym Amerykanom nadal rządzić rdzennymi Amerykanami.

Aby rządzić i opodatkowywać rdzennych Amerykanów we wczesnych dziesięcioleciach kolonizacji, Hiszpanie polegali napaczka, przyznanie rodzimej siły roboczej i trybut dla hiszpańskich konkwistadorów i osadników. Nadużycia i brak zaufania do systemu doprowadziły do ​​​​jego stopniowego, a czasem niepełnego wycofywania się, z powrotem kontroli nad trybutami i robotnikami rdzennych Amerykanów do korony, która próbowała kontrolować skorumpowanych urzędników kolonialnych.

Hołd różnił się w zależności od regionu i epoki, ale obejmował głównie towary, które Hiszpanie mogli wysyłać z powrotem do Hiszpanii z zyskiem lub sprzedawać na rynku lokalnym lub regionalnym. Produkty prezentowane jako danina to kukurydza z Culhuacan, jedwab z regionu Mixteca Alta, miód z Jukatanu, perły z Karaibów, złoto z Kolumbii, a nawet bydło z Argentyny. Po pierwszych latach kolonizacji Hiszpanie w środkowym Meksyku zorganizowali robotników rdzennych Amerykanów wokółdystrybucjalub „przydziału”. Thedystrybucjawymagał od osób w wieku od osiemnastu do pięćdziesięciu lat służby przy różnych projektach, od pracy na polu u Hiszpana po udział w dużych projektach budowlanych. Rdzenni Amerykanie mieli otrzymywać zapłatę za swoją pracę, ale często była ona niewystarczająca lub wstrzymywana. W Ameryce Południowej robotnicy zorganizowali się poprzez tzwmita,system Inków, w którym dorośli rdzenni Amerykanie byli powoływani na dłuższe okresy. Na przykład kopalnie srebra w Potosí wymagały pracy tysięcy andyjskich robotników, którzy zostali ściągnięci z miast oddalonych o setki mil i musieli odsłużyć jeden rok na siedem. Ostatecznie spadek liczby rdzennych Amerykanów i trudności z przymusową -system pracy doprowadził do rozwoju pracy najemnej.

Chociaż danina i praca rdzennych Amerykanów służyły jako filar społeczeństwa kolonialnego, Afrykanie również przyczyniali się do codziennego życia hiszpańskich kolonii. Ogólnie rzecz biorąc, Hiszpanie zatrudniali rodzimą siłę roboczą, gdy tylko było to możliwe. Jednak tam, gdzie podaż była niewystarczająca, kupowali afrykańskich niewolników do pracy w bardziej dochodowych branżach, takich jak górnictwo i cukier. Na przykład po zdziesiątkowaniu rdzennej ludności na Karaibach Hiszpanie sprowadzili tysiące niewolników z Afryki Zachodniej do pracy na polach trzciny cukrowej na wyspach. To drastycznie zmieniło demografię populacji Karaibów. Nie wszyscy zniewoleni Afrykanie pracowali w kopalniach lub na plantacjach cukru. W miastach i dużych miejscowościach wynajmowano je i pełniono inne funkcje domowe, m.in. jako mamki i pokojówki. Afrykanie nauczyli się także wykwalifikowanych zawodów swoich właścicieli i stali się biegłymi krawcami, kowalami i rzemieślnikami.

Ponieważ prawo hiszpańskie zezwalało zniewolonej osobie na zakup własnej wolności, kolonie hiszpańskie szczyciły się znaczną częścią wolnych Murzynów, którzy zajmowali się niezliczonymi branżami; uwolnieni niewolnicy zostali marynarzami, kupcami, a nawet właścicielami niewolników. Wielu dołączyło do milicji i broniło tysięcy mil wybrzeża wzdłuż hiszpańskich kolonii przed piratami – kolejny wspólny element życia w koloniach. Służyli w zamian za pensję, awans społeczny i zwolnienie z podatków. Co więcej, wolni Afrykanie utworzyli własne bractwa katolickie – powszechne wśród Hiszpanów i rdzennych Amerykanów – które wspierały afrykańsko-chrześcijański światopogląd, zapewniając jednocześnie wsparcie finansowe członkom, finansując pogrzeby i uroczystości, a nawet służąc jako banki.

Hiszpańskie miasta i działania w nich prowadzone wzorowały się na tych, które można znaleźć w Europie. Podobnie jak ich odpowiedniki w Hiszpanii, w stolicach Meksyku i Limy znajdowały się uniwersytety, katedry, wspaniałe domy, centralne gmachy sądu i ekskluzywne sklepy. Karty, muzyka, książki, sztuki teatralne, walki byków i imprezy zajmowały czas elity. Ubożsi obywatele również brali udział w takich zajęciach, ale na mniejszą skalę, ciesząc się lokalnymi balladami, walkami kogutów i zebraniami miejskimi w dni świąteczne. Elita jadła chleb pszenny, oliwę z oliwek, wędliny i wino, podczas gdy zwykli ludzie jedli tortille kukurydziane, maniok, papryczki chilli, indyki i małe psy, a także pili miejscowy środek odurzający. Miasta szczyciły się największym wyrafinowaniem i hiszpańskimi wpływami, podczas gdy wieś była oczerniana za przytłaczający „indyjski” charakter.

Przez cały okres kolonialny stosunki seksualne między różnymi ludźmi z obu Ameryk, Europy i Afryki stworzyły rosnącą populację rasy mieszanej, znaną jakokasty. Zlekceważone początkowo jako drobna niedogodność,kastyostatecznie zagroziła hierarchii społecznej. Hiszpanie starali się utrzymać na szczycie, a rdzennych Amerykanów i Afrykanów na dolekastymieli miejsce gdzieś pośrodku. Jednak w życiu codziennym ludzie byli często kategoryzowani rasowo na podstawie tego, jak dobrze mówili po hiszpańsku, jak się ubierali, jakie jedzenie jedli lub kręgu znajomych. W rezultacie hierarchia pozwalała w praktyce na pewną elastyczność.

Być może ta elastyczność najlepiej odzwierciedla życie w hiszpańskich koloniach. Składał się on oczywiście z określonych obowiązków, instytucji religijnych i hierarchii społecznych. Jednak rdzenni Amerykanie, Afrykanie i Hiszpanie negocjowali swoje własne doświadczenia, od konformizmu do oporu, w tych granicach. Większość żyła gdzieś pomiędzy tymi dwiema skrajnościami, starając się dostosować swój tradycyjny sposób życia do zróżnicowanego kolonialnego świata.

Przejrzyj pytania

1. Dlaczego Hiszpanie budowali swoje kolonie obok społeczności rdzennych Amerykanów, takich jak Tenochtitlan?

1. Aby wykorzystać istniejące wcześniej miasta i struktury władzy
2. Aby pokazać szacunek dla rdzennych amerykańskich miast i wsi
3. Jako sposób na współpracę z rdzennymi Amerykanami i afrykańskimi niewolnikami
4. Jako sposób na wydobycie jeszcze większej ilości zasobów naturalnych od rdzennych Amerykanów

2. Zgodnie z prawem hiszpańskim rdzenni Amerykanie byli zobowiązani do tego

1. uczęszczać na nabożeństwa i płacić składki religijne i podatki, aby wesprzeć ich nawrócenie
2. dzielić się swoją kulturą rdzennych Amerykanów z Hiszpanami, aby stworzyć spójną społeczność
3. przenieść swoje domy do społeczności zatwierdzonych przez Hiszpanów
4. żenić się z Hiszpanami i utrzymywać ich rodziny pracując

3. Rdzenni Amerykanie byli zobowiązani do poddania się prawu hiszpańskiemu, ale

1. wielu było w stanie zachować swoją kulturę, dostosowując się do hiszpańskich norm
2. większość uciekała się do otwartego buntu, aby oprzeć się nowym narzuceniom
3. wielu porzuciło swoją kulturę, aby w pełni przyjąć hiszpański styl życia
4. niewielu było w stanie zrozumieć nową kulturę i dlatego zostali ukarani

4. Głównym celem systemu encomienda było

1. ustanowić hierarchię rasową dla sytuacji społecznych
2. złagodzić spory, które miały miejsce między rdzennymi Amerykanami a Hiszpanami
3. rządzić i opodatkowywać społeczności rdzennych Amerykanów
4. stworzyć tolerancyjną społeczność z wieloma religiami i sposobami rządzenia

5. W praktyce system encomienda stworzył m.in

1. system pracy przymusowej wspierający rolnictwo i górnictwo oparte na plantacjach
2. system pracy, w ramach którego rdzenni Amerykanie dobrowolnie składali hołd swoim hiszpańskim konkwistadorom
3. system pracy opartej na współpracy, który zachęcał rdzennych Amerykanów i Hiszpanów do wspólnej pracy
4. system pracy, który płacił rdzennym Amerykanom za ich pracę przy dużych hiszpańskich projektach budowlanych

6. Skutkiem podatności rdzennych Amerykanów na europejskie choroby była m.in

1. import afrykańskich niewolników do pracy
2. wrogi opór rdzennych Amerykanów wobec hiszpańskiego podboju
3. pozyskiwania wysokokalorycznej i różnorodnej żywności dla ludności europejskiej
4. szybka ewolucja systemu kapitalistycznego w Europie

7. Hiszpańskie prawo zezwalające niewolnikowi na zakup wolności jest dozwolone

1. ścisła hierarchia rasowa, w której afrykańscy niewolnicy konsekwentnie znajdowali się na dole
2. możliwości, aby wolni Murzyni zostali marynarzami, milicjantami i kowalami
3. dodatkowe konflikty między niewolnikami a Hiszpanami
4. ustanowienie kościoła katolickiego, który wykluczał osoby niebędące Hiszpanami

8. W praktyce tzwkastysystem był

1. bardzo surowy i sztywny
2. płynny, do pewnego stopnia
3. precyzyjnie wyartykułowane
4. całkowicie oparty na rodowodzie

9. Hierarchia społeczna stworzona przez hiszpańskich osadników i rdzennych Amerykanów zaowocowała

1. thepaczkasystem
2. thedystrybucjasystem
3. thekastysystem
4. theRatuszsystem

Bezpłatne odpowiedzi na pytania

1. Wyjaśnij, w jaki sposób Hiszpanie polegali na istniejących strukturach społecznych, aby utrzymać porządek w swoich koloniach.
2. Wyjaśnij, dlaczego strukturę społeczną w koloniach hiszpańskich można uznać za sztywną i elastyczną.

Pytania praktyczne AP

1. Dostarczony obraz najprawdopodobniej przedstawia

1. zniewolenie rdzennych Amerykanów przez kolonizatorów w obu Amerykach
2. dynamiczna hierarchia społeczna w koloniach hiszpańskich
3. system pracy przymusowej stworzony w celu efektywnego wydobywania cennych surowców mineralnych
4. Hiszpańska zależność od rdzennych Amerykanów w zakresie awansu politycznego i gospodarczego

2. Dostarczony obraz najprawdopodobniej przedstawia

1. thepaczkasystem
2. thedystrybucjasystem
3. thekastysystem
4. theRatuszsystem

Podstawowe źródła

Bartolomé de Las Casas opisuje wyzysk ludności tubylczej:https://courses.lumenlearning.com/ushistory1os/chapter/primary-source-bartolome-de-las-casas-describes-the-exploitation-of-indigenous-peoples-1542/

Sugerowane zasoby

Boyer, Richard i Geoffrey Spurling.Życie kolonialne: dokumenty dotyczące historii Ameryki Łacińskiej, 1550-1850. Oksford: Oxford University Press, 1999.

Elliott, J.H.Cesarska Hiszpania: 1469-1716. Nowy Jork: Pingwin, 2002.

Kamen, Henryk.Imperium: jak Hiszpania stała się potęgą światową, 1492-1763. Nowy Jork: Harper, 2004.

Odśwież się, Mateuszu.Siedem mitów hiszpańskiego podboju. Oksford: Oxford University Press, 2004.

Schwartz, Stuart B.Zwycięzcy i pokonani: hiszpańskie i Nahua poglądy na podbój Meksyku. Boston: Bedford, 2000.